پیگیری پترومتالز نشان می‌دهد که فولادسازان مطرح و خوشنام ایرانی که سهم بالایی از صادرات غیرنفتی و ارزآوری کشور را به خود اختصاص داده‌اند، در ۲ ماه و نیم گذشته برای واردات مواد اولیه و تجهیزات خود با مشکلات شدید ارزی روبرو هستند و در رویه‌ای عجیب، نمی‌توانند از محل ارزهای صادراتی خود برای تأمین نیازهای وراداتی‌شان استفاده کنند!

به گزارش پترومتالز، فولادسازان صادرکننده که کلیه تعهدات ارزی خود را نیز ایفاء کرده‌اند و در سالیان اخیر با وجود تحریم‌های شدید و ظالمانه، به تأمین نیازهای ارزی کشور کمک قابل توجهی کرده‌اند، اخیراً با این مشکل مواجه شده‌اند که نمی‌توانند برای واردات مواد اولیه، مواد مصرفی و تجهیزات تولید خود از ارزهای صادراتی خود استفاده کنند. این مشکل، شرکت‌های فولادی را وادار ساخته تا مواد موردنیازشان را از دلالانِ واردکننده و با قیمت‌هایی بسیار گزاف خریداری کنند.

مشخص نیست به چه علت، دلالان می‌توانند از محل ارز تولیدکنندگانِ صادرکننده، واردات انجام دهند، اما تولیدکنندگان که سرمایه‌گذاری‌های سنگین و اشتغال‌زایی بسیار بزرگی در اقتصاد کشور انجام داده‌اند، نمی‌توانند از ارزهای صادراتی خود برای واردات مواد مورد نیازشان استفاده کنند؟! این سوالی است که انتظار می‌رود وزارت صمت و بانک مرکزی به آن پاسخ بگویند.

مسدودی مسیر واردات از طریق درآمدهای ارزی فولادی‌ها

برخی از شرکت‌های فولادی به پترومتالز گفتند که از حدود ۲ ماه و نیم گذشته، مسیر واردات تجهیزات و مواد اولیه از طریق استفاده از ارزهای صادراتی خود شرکت‌ها توسط بانک مرکزی بسته شده و این شرکت‌ها با وجود حجم قابل توجه صادرات و رعایت تمام تعهدات ارزی خود، اکنون نمی‌توانند مایحتاج مورد نیاز کارخانه‌شان را وارد کنند و این امر خطر کاهش یا حتی توقف تولید را درپی دارد.

بررسی آمارهای گمرک جمهوری اسلامی ایران توسط پترومتالز نشان می‌دهد که در ۷ ماهه نخست سال جاری، ارزش کل صادرات زنجیره آهن و فولاد ایران ۴ میلیارد و ۲۹۱ میلیون دلار بوده است که حاکی از رشد ۲۲ درصدی ارزش صادرات این کالاها (از کنسانتره تا محصولات نهایی فولادی) نسبت به مدت مشابه سال قبل است. در واقع، در حالی مشکلات جدیدی برای تخصیص ارز فولادی‌ها ایجاد شده که آن‌ها با تلاش فراوان و برنامه‌ریزی صحیح در سال جاری، رشد ارزش صادرات و درآمدهای ارزی کشور از محل صادرات محصولات زنجیره آهن و فولاد را رقم زده‌اند!

پیگیری شرکت‌های فولادی از وزارت صمت و بانک مرکزی برای حل مشکل تخصیص ارز از محل صادرات خود شرکت‌ها، تاکنون نتیجه‌بخش نبوده است و این نهادها، هیچ‌یک تاکنون مشکلات ارزی شرکت‌های فولادی را حل نکرده‌اند و مشخص نیست کدام نهاد، مسئول حل این مشکل است.

چیزی که واضح است، این است که عدم تخصیص به موقع ارز شرکت‌های فولادی، در کوتاه‌مدت به افزایش هزینه تولید و تورم منجر می‌شود و در میان‌مدت ممکن است کاهش تولید یا حتی توقف تولید برخی از کارخانجات فولادی را درپی داشته باشد. شرکت‌های فولادی به پترومتالز گفتند که از بانک مرکزی توقع تأمین ارز ندارند و تنها می‌خواهند از ارز ناشی از صادرات خود برای تأمین مواد اولیه و تجهیزات تولیدی خود استفاده کنند. در سال «مهار تورم، رشد تولید»، عدم تخصیص ارز به فولادسازان از محل صادرات خود آن‌ها، ممکن است پایه‌های صنعتی را سُست کند که دهمین صنعت بزرگ فولاد دنیا است.