فوری
به گزارش پترومتالز، وال استریت ژورنال طی تحلیلی تقابل تعرفهای محتملِ ترامپ با چین را بررسی کرد. وال استریت ژورنال نوشت: تعرفه ممکن است زیباترین کلمه در دیکشنری برای دونالد ترامپ باشد. اما برای چین، این کلمه نمادی از یک دردسر دیگر است، زیرا این کشور همچنان با بحران بازار مسکن و ضعف در تقاضای مصرفی دست و پنجه نرم میکند.
تشخیص اینکه چقدر از سخنان ترامپ در دوران تبلیغات انتخاباتی به سیاستهای واقعی تبدیل خواهد شد، دشوار است. اما اگر دوره اول ریاستجمهوری او را مدنظر قرار دهیم، به نظر میرسد که او هیچ ترسی از وضع تعرفههای سنگین ندارد. این بار او گفته است که تعرفهای معادل ۶۰ درصد یا بیشتر بر تمام واردات چینی و تعرفهای ۱۰ درصدی بر کالاهای وارداتی از سایر کشورها وضع خواهد کرد.
این بار، چین با محدودیتهایی در واکنش به این تعرفهها روبرو خواهد شد، بهویژه از آن جهت که کاهش بیش از حد ارزش پول ملی چین ریسکهایی را به همراه دارد.
ترامپ ممکن است بخشی از تهدیدات تعرفهای را به عنوان اهرم چانهزنی استفاده کند، همانطور که در آخرین بار برای بهدست آوردن تعهد چین به خرید ۲۰۰ میلیارد دلار کالا از ایالات متحده تا پایان سال ۲۰۲۱، این روش را به کار گرفت. با این حال، این توافق بهطور کامل اجرا نشد، زیرا چین نتوانست آن را عملی کند و واردات کل چین تنها ۵۸ درصد از هدف تعیین شده را پوشش داد.
جنگ تجاری ۲۰۱۸ برخی الگوهای تجاری را تغییر داد. اکنون کمتر از ۱۵ درصد از صادرات چین بهطور مستقیم به ایالات متحده میرود، در مقایسه با حدود ۱۹ درصد در سال ۲۰۱۷. اما برخی از صادرات که مقصدشان ایالات متحده بود، ممکن است به کشورهای دیگر مانند آسیای جنوبشرقی یا مکزیک هدایت شده باشند تا از تعرفهها دور بمانند.
صادرات چین به آسیای جنوبشرقی و مکزیک در نه ماه اول امسال بیش از دو برابر سطح خود در همین دوره از سال ۲۰۱۷ شده است. در حالی که صادرات چین به ایالات متحده تنها ۲۲ درصد نسبت به همین مدت افزایش یافته است. آسیای جنوبشرقی بهویژه اکنون مقصد بزرگتری برای صادرات چین نسبت به ایالات متحده است و ۱۶ درصد از صادرات کل چین را تشکیل میدهد. مشخص نیست چقدر از این رشد برای این بازارها بوده است، اما احتمالاً بخش زیادی از آن مجدداً به ایالات متحده راه یافته است.
با این حال، محدودیتهایی وجود دارد برای اینکه چقدر تجارت میتواند به این روش تغییر مسیر دهد، بهویژه اگر مقامات ایالات متحده این بار بیشتر به آن توجه کنند. علاوه بر این، حتی با تغییر مسیر تجارت، تعرفههای ترامپ برای چین بیضرر نبوده است. برای مثال، گلدمن ساکس تخمین زده است که جنگ تجاری ۲۰۱۸ بهطور تجمعی ۰.۶۵ درصد از تولید ناخالص داخلی چین را کاهش داده است. این بار، این بانک تأثیر تعرفه ۶۰ درصدی را دو درصد کاهش در تولید ناخالص داخلی تخمین میزند.
افزایش شدید تعرفهها همچنین موجب افزایش قیمتها و آسیب به تقاضای نهایی در ایالات متحده خواهد شد. جی پی مورگان گفته است که تعرفه ۶۰ درصدی بر واردات چین ممکن است سطح عمومی قیمتها در ایالات متحده را ۱.۱ درصد افزایش دهد و این رقم با اضافه شدن تعرفههای ۱۰ درصدی برای سایر کالاها به ۲.۴ درصد برسد.
اقتصاد کلاسیک پیشنهاد میکند که ارز ضعیفتر میتواند به جبران برخی از تأثیرات تعرفهها کمک کند، زیرا صادرات یک کشور ارزانتر میشود. در واقع، یوان چین از اوایل ۲۰۱۸ تا پایان ۲۰۱۹ حدود ۱۰ درصد تضعیف شد. مورگان استنلی تخمین میزند که این کاهش حدود دو سوم از تأثیر افزایش تعرفهها را جبران کرده است.
اما اکنون، با توجه به افزایش بیشتر تعرفهها، یوان باید خیلی بیشتر کاهش یابد که هماکنون ۳ درصد ضعیفتر از پایان ۲۰۱۹ است. پکن همچنین در تلاش است تا از کاهش بیش از حد ارزش ارز جلوگیری کند، زیرا نگران است که تضعیف سریع ارز موجب خروج سرمایهها شود. بازدهی اوراق قرضه دولتی چین در حال حاضر ۲.۳ درصد کمتر از ایالات متحده است، در حالی که در اوایل ۲۰۱۸، ۱.۵ درصد بیشتر بود.
پاسخ نهایی برای پکن احتمالاً در داخل کشور و تمرکز بر بازار داخلیاش خواهد بود. یک اقتصاد داخلی قوی برای جایگزینی تقاضای صادرات و نگهداری سرمایهها در داخل کشور برای چین ضروری است. پکن در حال برنامهریزی برای یک محرک مالی بزرگ است، اما تحلیلگران هشدار میدهند که این احتمالاً کافی نخواهد بود تا مصرف داخلی را تحریک کند. شاید تهدید یک جنگ تجاری دوم، ذهنها را در پکن متمرکز کند.
لینک کوتاه:
https://enfnews.com/?p=28957