به گزارش پترومتالز، متال اکسپرت در شماره امروز خود نوشت: بازار شمش فولادی امارات تحت تأثیر طرح جدید ارزیابی انطباق امارات (ECAS) به‌عنوان یک گواهینامه جدید استاندارد قرار گرفته که تغییرات قابل‌توجهی را ایجاد کرده است. عرضه فولاد میانی (بیلت) نسبت به تقاضای فولاد نهایی عقب مانده و همچنان این سؤال مطرح است که آیا مدل قبلی استفاده از فولاد میانی ایرانی تحت قوانین جدید قابل اجرا خواهد بود یا خیر.

با وجود افزایش فعالیت در بازار میلگرد، قیمت بیلت ثابت باقی مانده است. شمش فولادی در امارات با قیمت ۵۲۵ تا ۵۳۰ دلار در هر تن تحویل درب کارخانه یا تحویل مقصد عرضه می‌شود. یک منبع محلی به نشریه متال اکسپرت گفت: «ما از فروش راضی هستیم، اما قیمت‌ها نسبت به ماه گذشته افزایش نیافته است. این موضوع با روند افزایشی بازار میلگرد در تضاد است.»

تولیدکننده عمانی نیز از فروش بیلت به امارات خودداری کرده است، زیرا قیمت‌ها با انتظارات مشتریان بالقوه مطابقت ندارد. یک منبع داخلی گفت: «بیلت عمانی در مقایسه با محصولات داخلی و سایر کشورها گران‌تر هستند – حدود ۵۳۵ دلار در هر تن CPT امارات.» علاوه بر این، این کارخانه به تازگی معاملات صادراتی مهمی را نهایی کرده است که جزئیات آن به دلیل تازگی معاملات، هنوز قابل انتشار نیست.

همکاری میان تأمین‌کنندگان آسیایی و مشتریان اماراتی نیز تا حدی به دلیل گواهینامه ECAS کاهش یافته است. قیمت پیشنهادی برای بیلت‌های چینی ۵۱۰ تا ۵۱۵ دلار در هر تن CFR و برای بیلت‌های تایوانی ۵۱۵ تا ۵۲۰ دلار در هر تن CFR گزارش شده است. این پیشنهادات برای محموله‌هایی است که قرار است در ماه فوریه تحویل داده شوند.

در همین حال، فعالان بازار فولاد امارات به دنبال شفافیت بیشتری در مورد آینده شمش فولادی ایرانی در این کشور پس از اجرای مقررات جدید هستند. یک منبع به متال اکسپرت گفت: «چند رویداد صنعتی در امارات برگزار شد که در آن تأمین‌کنندگان فولاد ایرانی حضور داشتند. موضوع اصلی این رویدادها، طرح ECAS و امکان اخذ آن برای فعالیت در امارات بود. بیشتر آن‌ها می‌گفتند: “باید ببینیم چه می‌شود.” اما همان‌طور که می‌دانید، در حال حاضر آوردن هرگونه محموله از ایران به امارات غیرممکن است. این مسئله در حال حاضر به تاریخ پیوسته است و هیچ‌کس نمی‌تواند چنین کاری انجام دهد.»

شرایط کنونی چالش‌برانگیز به نظر می‌رسد، زیرا شیوه‌های سنتی تجارت دیگر قابل اجرا نیست. یک منبع بیان کرد: «مشکل اصلی، قابلیت ردیابی است. هیچ‌یک از تولیدکنندگان ایرانی تاکنون موفق به اخذ گواهینامه ECAS نشده‌اند و بدون این گواهینامه، ثبت محموله‌هایی که به امارات ارسال می‌شوند، غیرممکن است.» یک فعال دیگر بازار نیز افزود: «شما نمی‌توانید از اسناد جعلی استفاده کنید و کشور مبدأ را به دروغ اعلام کنید؛ جعل این زنجیره عملاً غیرممکن است.»

با ایجاد اختلال دائمی در زنجیره تأمین، تأمین‌کنندگان جایگزین اکنون فرصت دارند که جای خالی بازار را پر کنند. یک منبع به متال اکسپرت گفت: «حجم محصولاتی که از ایران به امارات ارسال می‌شد، در سه سال اخیر به طور میانگین حداکثر ۲۳۰ هزار تن در سال بود. این میزان بین چهار تا پنج خریدار اصلی تقسیم می‌شد.»

با وجود موانع متعدد، تولیدکنندگان ایرانی مصمم هستند که جایگاه خود را در بازار امارات حفظ کنند. یک نماینده صنعت در این باره گفت: «قطعاً این پایان همکاری ما با مشتریان اماراتی نیست. ما روش‌های جدیدی را برای حفظ حضور خود در بازار بررسی خواهیم کرد. به نظر می‌رسد بهترین گزینه، سرمایه‌گذاری در دارایی‌های تولیدی خودمان در منطقه شورای همکاری خلیج فارس (GCC) باشد.»