نیویورک تایمز: چین در کانون تعرفه‌های ترامپ بر فولاد و آلومینیوم قرار دارد

به گزارش پترومتالز، نیویورک تایمز نوشت: تعرفه‌های ۲۵ درصدی که دولت ترامپ روز دوشنبه بر تمامی واردات فولاد و آلومینیوم به ایالات متحده اعمال کرد، در درجه‌ی اول متحدان آمریکا را هدف قرار می‌دهد، اما در هسته‌ی اصلی آن، دشمن دیرینه‌ی او یعنی چین قرار دارد.

پنج تأمین‌کننده‌ی برتر فولاد برای بازار آمریکا در ماه ژانویه کانادا، برزیل، مکزیک، کره جنوبی و آلمان بودند. کانادا همچنین پیشتاز صادرات آلومینیوم به ایالات متحده بوده است، در حالی که امارات متحده عربی، روسیه و چین در رتبه‌های پایین‌تر قرار دارند.

چین مقدار زیادی فولاد یا آلومینیوم به طور مستقیم به ایالات متحده صادر نمی‌کند. دولت‌های متوالی آمریکا و احکام وزارت بازرگانی پیش از این تعرفه‌های متعددی بر فولاد چین وضع کرده‌اند. همچنین، تعرفه‌های آلومینیوم چین اخیراً افزایش یافته است. تنها در سپتامبر گذشته، جو بایدن تعرفه‌های موجود بر بسیاری از محصولات فولادی و آلومینیومی چین را تا ۲۵ درصد افزایش داد.

اما چین بر صنعت جهانی فولاد و آلومینیوم تسلط دارد. کارخانه‌های بزرگ و مدرن این کشور هر ساله به اندازه‌ی بقیه‌ی جهان، یا حتی بیشتر، فولاد و آلومینیوم تولید می‌کنند. بیشتر این تولیدات در داخل چین مصرف می‌شود و برای ساخت آسمان‌خراش‌ها، کشتی‌ها، ماشین لباس‌شویی و خودروها به کار می‌رود.

با این حال، اخیراً صادرات فولاد و آلومینیوم چین افزایش یافته است، زیرا اقتصاد این کشور درگیر مشکلات شده و تقاضای داخلی کاهش یافته است. بسیاری از این صادرات ارزان‌قیمت به متحدان آمریکا مانند کانادا و مکزیک ارسال شده است که به نوبه‌ی خود، بخش قابل‌توجهی از تولیدات گران‌تر خود را به ایالات متحده صادر می‌کنند. سایر صادرات فلزات چین به کشورهای در حال توسعه مانند ویتنام فرستاده شده است. ویتنام اکنون مقادیر عظیمی از فولاد نیمه‌فرآوری‌شده‌ی چین را خریداری، آن را تکمیل و سپس به عنوان فولاد ویتنامی به خریداران سراسر جهان صادر می‌کند.

افزایش صادرات چین، تولیدکنندگان و اتحادیه‌های کارگری در ایالات متحده را ناراضی کرده است. مایکل وسل، مشاور دیرینه تجاری اتحادیه‌ی کارگران فولاد آمریکا، گفت: «مازاد تولید چین در حال اشباع بازارهای جهانی است و تولیدکنندگان و کارگران آمریکایی را به شدت تحت فشار قرار داده است.»

وزارت امور خارجه چین در نشست خبری روز دوشنبه، در مورد تعرفه‌های برنامه‌ریزی‌شده‌ی فولاد و آلومینیوم، اظهارنظر خاصی نکرد. گوو جیاکون، سخنگوی این وزارتخانه، گفت: «بگذارید تأکید کنم که حمایت‌گرایی هیچ راهی به جایی نمی‌برد. جنگ‌های تجاری و تعرفه‌ای هیچ برنده‌ای ندارند.»

این تعرفه‌های برنامه‌ریزی‌شده یک هفته پس از آن اعلام شد که ترامپ تعرفه‌ی ۱۰ درصدی بر تمامی واردات از چین وضع کرد. هفته‌ی گذشته، چین در واکنش به این اقدام، تعرفه‌های تلافی‌جویانه‌ای را بر واردات گاز طبیعی مایع، زغال‌سنگ، ماشین‌آلات کشاورزی و سایر محصولات آمریکایی اعمال کرد که از روز دوشنبه اجرایی شد.

مازاد تولید فولاد چین چگونه به وجود آمد؟

مازاد عرضه فولاد چین نتیجه‌ی رونق شدید احداث کارخانه‌های فولاد است که از اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ آغاز شد و حدود ۱۵ سال ادامه داشت. نیک تولریکو، مقام ارشد تجارت فولاد در دولت ریگان که بعدها رئیس عملیات آمریکای شمالی شرکت تیسن‌کروپ استیل آلمان شد، توضیح می‌دهد: «از دهه‌ی ۱۹۴۰، هیچ کشوری تا این حد بر صنعت فولاد جهانی تسلط نداشته است. در آن زمان، ایالات متحده ۵۰ درصد فولاد جهان را تولید می‌کرد، اما اکنون سهم آن به کمتر از ۵ درصد کاهش یافته است.»

برای سال‌ها، صنعت ساخت‌وساز چین بخش اعظم فولاد این کشور را مصرف می‌کرد. رونق عظیم بخش ساختمان، مسکن فراوانی را برای ۱.۴ میلیارد نفر از جمعیت چین فراهم کرد و حتی برای ۳۰۰ میلیون نفر دیگر نیز آپارتمان‌های خالی باقی گذاشت.

اما اکنون، انباشت این آپارتمان‌های خالی باعث سقوط بازار مسکن و توقف ناگهانی ساخت‌وساز شده است. برای جلوگیری از تعطیلی کارخانه‌ها، چین صادرات فولاد را به شدت افزایش داده و طی چند سال گذشته، با پذیرش قیمت‌های پایین‌تر، باعث کاهش جهانی قیمت فولاد شده است.

تأثیر بر صنعت فولاد آمریکا

کاهش قیمت‌ها به صنعت فولاد ایالات متحده آسیب زده است. این صنعت یک گروه سیاسی بانفوذ در ایالت‌های کلیدی محسوب می‌شود. اتحادیه‌ی کارگران فولاد آمریکا دفتر مرکزی خود را در پیتسبورگ، مرکز صنعت فولاد در پنسیلوانیا دارد، ایالتی که در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نقش کلیدی دارد. شرکت U.S. Steel، که نماد نقش برجسته‌ی آمریکا در تولید فولاد بوده است، نیز در پنسیلوانیا مستقر است.

اما واکنش علیه صادرات فولاد چین تنها محدود به ایالات متحده نیست. برزیل، کانادا، اندونزی و ترکیه همگی طی سال گذشته تعرفه‌های خود را بر فولاد چین به شدت افزایش داده‌اند.

در دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ، او تعرفه‌های تکمیلی ۲۵ درصدی بر فولاد و ۱۰ درصدی بر آلومینیوم وارداتی از سراسر جهان وضع کرد. سپس، کشورهای بزرگ تولیدکننده‌ی فولاد مانند کره جنوبی، استرالیا و برزیل را از این تعرفه‌ها معاف کرد، به شرط آنکه سقفی برای مقدار صادرات سالانه‌ی فولاد خود به ایالات متحده تعیین کنند. اما او تعرفه‌ها را برای چین حفظ کرد.

آینده صنعت فولاد آمریکا

این سیاست‌های حمایتی به صنعت فولاد آمریکا کمک کرده است. طی ۶ سال گذشته، ظرفیت تولید فولاد آمریکا حدود ۲۰ درصد افزایش یافته است و کارخانه‌های مدرن فولادسازی ساخته شده‌اند. کارخانه‌های قدیمی و کم‌بازده با ظرفیت کمتری فعالیت می‌کنند.

تا پایان ژانویه، کارخانه‌های فولاد آمریکا با ۷۴.۴ درصد ظرفیت خود فعالیت می‌کردند (طبق گزارش مؤسسه آهن و فولاد آمریکا، یک گروه صنعتی مستقر در واشنگتن). تعرفه‌های جدید ترامپ، همراه با سیاست‌های قبلی، نشان‌دهنده ادامه فشارهای تجاری بر چین و تلاش برای تقویت صنعت فولاد آمریکا است.