بلومبرگ: جنگ جهانی فولاد با آخرین اقدام تعرفه‌ای ترامپ شدت می‌گیرد 

به گزارش پترومتالز، بلومبرگ نوشت: دونالد ترامپ در حال اعمال تعرفه‌های گسترده‌ای بر واردات است که به گفته او، موجب احیای شهرهای فولادی آمریکا خواهد شد. اما ایالات متحده تنها کشوری نیست که برای حفاظت از صنایع تولیدی خود اقدام می‌کند.

بازار جهانی فولاد به سمت جنگی در چندین جبهه در حال حرکت است، زیرا سیاستمداران به دنبال اتخاذ تدابیری برای جلوگیری از واردات این کالای صنعتی هستند. کره جنوبی و ویتنام در حال ایجاد موانع تجاری هستند، اتحادیه اروپا در حال تشدید تدابیر حفاظتی است و کارخانه‌های فولاد در آمریکای لاتین نیز به دنبال حمایت بیشتری هستند.

در اغلب موارد، هدف اصلی چین است؛ تولیدکننده‌ای که صادرات آن در سال گذشته تقریباً به بالاترین سطح خود رسید. خطر اصلی برای تولیدکنندگان فولاد در سراسر جهان این است که تعرفه‌های ترامپ باعث تشدید عرضه مازاد شود و در شرایطی که تقاضا برای این کالا با مشکل مواجه است، فشار بیشتری بر تولیدکنندگان و دولت‌ها وارد کند.

توماس گوتیرز، تحلیلگر مؤسسه مشاوره‌ای کالانیش کامودیتیز، که بیش از ۱۵ سال است این صنعت را رصد می‌کند، گفت: “اگر برای ورود فولاد به آمریکا موانعی ایجاد شود، حداقل بخشی از آن فولاد منحرف خواهد شد، حداقل در کوتاه‌مدت. کارخانه‌های بیشتری به دنبال بازارهای جدید خواهند بود.”

این فلز خاکستری، سنگ‌بنای اقتصاد جهانی است. بیشتر کشورهای بزرگ تمایل دارند که صنعت فولاد خود را داشته باشند و پیوندهای سیاسی ریشه‌دار آن، از قرن نوزدهم تاکنون، آن را مستعد دوره‌هایی از حمایت‌گرایی کرده است. برای ترامپ و دیگران، فولاد همچنان نماد قدرت تولیدی است.

تعرفه‌های ۲۵ درصدی ترامپ بر تمامی واردات فولاد و همچنین آلومینیوم از روز چهارشنبه اجرایی می‌شود. این اقدامات جدید، تدابیر تجاری‌ای را که او در دوره اول ریاست‌جمهوری خود معرفی کرده بود، تقویت می‌کند و معافیت‌های بسیاری از کشورها را لغو کرده و آن‌ها را به دسته‌های جدیدی از محصولات گسترش می‌دهد.

چند ساعت پس از اجرای تعرفه‌های فلزات، کمیسیون اروپا متعهد شد که به سرعت اقدامات متقابل بر واردات آمریکا به اروپا از جمله فولاد، آلومینیوم و سایر محصولات صنعتی اعمال کند. این اقدامات بر صادرات کالاهای آمریکایی به ارزش ۲۶ میلیارد یورو (۲۸.۴ میلیارد دلار) تأثیر خواهد گذاشت، رقمی که به اندازه تعرفه‌های جدید ترامپ است.

این آخرین موانع تجاری، گسترده‌ترین آن‌ها از سال ۲۰۱۵-۲۰۱۶ به این سو محسوب می‌شوند و خطر افزایش هزینه‌ها در تولید خودرو، ساخت‌وساز زیرساخت‌ها و ایجاد اختلال و از دست رفتن مشاغل در بخش‌های وابسته به فولاد را در پی دارند. در حالی که اقدامات قبلی هدفمند بودند، این دور از تعرفه‌ها به صورت کلی اعمال شده و حجم بیشتری از تجارت و مسیرهای کلیدی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

نتیجه این امر، که تولیدکنندگان فولاد از آن هراس دارند، منحرف شدن مقدار بیشتری از عرضه مازاد چین و دیگر کشورها به بازارهایی است که پیش از این نیز تحت فشار بودند.

این همان چیزی است که تولیدکنندگان فولاد اروپایی را نگران کرده است. طبق اعلام اتحادیه فولاد اروپا، در دور اول دولت ترامپ، از هر سه تن فولادی که به آمریکا نرفت، دو تن به اروپا سرازیر شد.

آکسل اگرت، مدیرکل این اتحادیه، هفته گذشته در بروکسل به خبرنگاران گفت: “۱۸ میلیون تنی که آمریکا امروز با معافیت وارد می‌کند، باید مقصد دیگری پیدا کند. آن‌ها به دنبال بازاری باز هستند که اتحادیه اروپا است.”

یکی از ارکان اصلی استدلال ترامپ برای تعرفه‌ها، چین است. او معتقد است که فولاد چین بازارهای دیگر کشورها را اشباع می‌کند و آن‌ها را وادار می‌سازد که صادرات خود را به آمریکا افزایش دهند. برزیل، مکزیک و آرژانتین به‌عنوان مقصران این وضعیت معرفی شده‌اند. رئیس‌جمهور آمریکا همچنین سایر کشورها را متهم کرده است که به اندازه کافی برای مقابله با مازاد تولید فولاد چین تلاش نکرده‌اند.

این صنعت واقعاً بر بخش بزرگی از جهان سایه افکنده است. تولید فولاد چین در دو دهه نخست قرن حاضر برای توسعه شهرهای این کشور و تقویت بخش تولید آن، به سرعت گسترش یافت. اما در پنج سال گذشته، تا حدی به دلیل همه‌گیری کرونا و بحران بخش املاک، تقاضا کاهش یافته است. با این حال، تولید سالانه همچنان بالاتر از یک میلیارد تن باقی مانده و این امر موجب افزایش صادرات شده است.

این افزایش صادرات، موجی از اقدامات متقابل از سوی شرکای تجاری را به دنبال داشته است که اکنون نگران هستند مجبور شوند تدابیر حمایتی خود را بیش از پیش تقویت کنند.

ویتنام و کره جنوبی، دو خریدار بزرگ فولاد چین و در عین حال صادرکنندگانی عمده، تعرفه‌هایی بر ورق نورد گرم – یکی از محصولات فولادی پرمصرف در بازارهای جهانی- اعمال کرده‌اند. تایوان نیز تحقیقاتی درباره دامپینگ آغاز کرده و مقام‌های تجاری هند نیز به گفته یک گزارش محلی، اعمال تعرفه‌های گسترده‌ای بر واردات فولاد را توصیه کرده‌اند.

پترونگ مایسینسی، رئیس انجمن لوله‌های فلزی و فولاد شکل‌دهی سرد تایلند، گفت: “تولیدکنندگان محصولات فولادی تایلند با چالش‌های بسیار سخت‌تری مواجه خواهند شد. ما همین حالا هم با هجوم محصولات فولادی چین، حتی با برخی تدابیر ضددامپینگ دولت، دوران دشواری را پشت سر می‌گذاریم.”

اتحادیه اروپا در همین حال، در حال بررسی کنترل‌های وارداتی خود است، زیرا افزایش ورود فولاد از مبادی غیرمعمول با افت تقاضای اروپا هم‌زمان شده است.

بر اساس برآوردهای موسسه بازار فلزات شانگهای، یک مؤسسه تحقیقاتی چینی، حجم کلی فولاد چین که درگیر پرونده‌های ضددامپینگ شده، تا پایان فوریه از ۳۰ میلیون تن فراتر رفته است که بیش از یک‌چهارم کل صادرات سال گذشته است.

چین پیش‌تر توانسته است از محدودیت‌های صادراتی عبور کند، یا با تغییر نوع محصولات فولادی یا یافتن مقاصد جدید، اما به گفته گوتیرز از مؤسسه کالانیش، اگر این بار نتواند چنین کند، ضربه‌ای شدید به صنعت داخلی وارد خواهد شد. او هشدار داد که “اگر شرایط بیش از حد محدود شود، ممکن است به نقطه بحرانی برسد.”

بر اساس داده‌های مؤسسه دولتی برنامه‌ریزی و تحقیقات صنعت متالورژی چین، در سال ۲۰۲۴ بیش از ۳۰ پرونده جدید ضددامپینگ ثبت شده است که این مؤسسه هشدار داده که شرایط صادرات را بدتر خواهد کرد.

شرکت مشاوره کالایی سی‌آر‌یو پیش‌بینی می‌کند که صادرات فولاد چین امسال تا ۱۷ درصد کاهش یابد، که بخشی از آن ناشی از فشارهای تجاری جهانی است.

تمامی این موارد، فشارها بر صنعت فولاد چین را برای کاهش تولید مازاد افزایش داده است.حدود یک دهه پس از آخرین تلاش گسترده برای اصلاح سمت عرضه، ماه جاری در نشست‌های سالانه قانون‌گذاری دولت در پکن، سیاست‌گذاران وعده دادند که مازاد ظرفیت در فولاد و سایر بخش‌های صنعتی را کاهش دهند.

این بار حمایت‌های مالی دولتی چین کمتر است، اما اقتصاد چین نیز در این مدت رشد کرده و کمتر به فولاد وابسته شده است. شاید اکنون زمان حسابرسی این صنعت فرا رسیده باشد- چیزی که ترامپ و حامیان او مدت‌هاست در انتظار آن هستند.