به گزارش پترومتالز، پروژه miniLNG شرکت آهن و فولاد ارفع با هدف رفع مشکل ناترازی گاز و تأمین پایدار انرژی برای تولید آهن اسفنجی، به ۴۴ درصد پیشرفت فیزیکی رسیده است. این پروژه که برای نخستین بار در کشور در حال اجراست، شامل دو مخزن ۳۰ هزار مترمکعبی (در مجموع ۶۰ هزار مترمکعب) است و ظرفیت ذخیره‌سازی ۵۵ هزار مترمکعب گاز را دارد.

عملیات اجرایی این پروژه در بهار ۱۴۰۳ آغاز شده و طبق برنامه‌ریزی‌ها، مدت زمان ۲۴ ماه برای احداث آن پیش‌بینی شده است.

امین صفری، مدیرعامل شرکت آهن و فولاد ارفع، با اشاره به اهمیت این پروژه گفت: «در طول هشت ماه گرم سال، گاز توسط کمپرسورها و تجهیزات سردسازی به حالت مایع تبدیل و در این مخازن ذخیره می‌شود. در دوره چهار ماهه سرد سال که با محدودیت تأمین گاز مواجه هستیم، گاز ذخیره‌شده مجدداً به حالت گازی بازگردانده شده و به‌عنوان خوراک در واحد احیای مستقیم مصرف می‌شود.»

وی با تشریح ویژگی‌های فنی پروژه ادامه داد: «فرآیند فشرده‌سازی و ذخیره‌سازی LNG نیازمند کاهش حجم گاز تا ۶۰۰ برابر و رسیدن به دمای منفی ۱۸۰ درجه سانتی‌گراد است. پس از آن، در زمان نیاز، حجم گاز مجدداً تا ۶۰۰ برابر افزایش می‌یابد. این فناوری برای نخستین بار در کشور و با مشارکت یک شرکت چینی به‌کار گرفته شده است و از منظر مهندسی و راهبری، تجربه‌ای نوین برای صنعت فولاد ایران محسوب می‌شود.»

صفری خاطرنشان کرد: «با توجه به ظرفیت مخازن، در صورت قطع کامل گاز، امکان تأمین خوراک خط احیا به مدت ۳۳ روز با ظرفیت کامل وجود دارد و در صورت تأمین بخشی از گاز مورد نیاز، این بازه تا ۸۰ روز نیز قابل افزایش خواهد بود.»

مدیرعامل ارفع در خصوص ارزیابی اقتصادی پروژه نیز توضیح داد: «دوره بازگشت سرمایه این طرح بین ۴ تا ۴.۵ سال برآورد شده است و نرخ بازده داخلی (IRR) بسته به شرایط تأمین گاز بین ۲۵ تا ۴۵ درصد متغیر است؛ به‌گونه‌ای که در سناریوی قطع کامل گاز، نرخ بازده حدود ۲۵ درصد و در شرایط تأمین بخشی از گاز، این نرخ تا ۴۵ درصد افزایش می‌یابد.»

وی تأکید کرد: «تمامی مجوزهای لازم از جمله مجوز پدافند غیرعامل و تأییدیه‌های ایمنی برای اجرای پروژه اخذ شده و استانداردهای ایمنی و زیست‌محیطی مطابق با نمونه‌های بین‌المللی رعایت شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد میزان آلایندگی این واحد بسیار ناچیز است و نمودارهای مربوط به خروجی دی‌اکسیدکربن و فلر موجود و قابل ارائه است.»

صفری در پایان تصریح کرد: «با وجود آنکه نرخ بازگشت سرمایه پروژه نسبت به سایر طرح‌های اقتصادی قابل توجه نیست، اما نقش استراتژیک آن در تأمین گاز و جلوگیری از توقف تولید، اهمیتی دوچندان دارد و این پروژه می‌تواند به‌عنوان الگویی برای سایر شرکت‌های فولادی کشور مطرح شود.»