صادرکنندگان فولاد به روش کوره بلند به اتحادیه اروپا نقره داغ می‌شوند/‌ ۱۲۰ یورو عوارض کربن، قبض اولین ماه اجرای CBAM

به گزارش پترومتالز، در حالی که جهان تجارت یک ماه تا آغاز رسمی دوره انطباق مکانیسم تعدیل و تنظیم کربن در مرزهای اروپا (CBAM) فاصله دارد، انتشار مقادیر معیار موقت برای مالیات کربن، پرده از یک واقعیت مالی سخت برداشته است: هزینه‌های واردات کالاهای با انتشار بالای کربن، به ویژه فولاد، به اتحادیه اروپا قرار است بسیار بالاتر از حد انتظار باشد.

این مرحله جدید از اجرای CBAM دیگر صرفاً یک فرآیند اداری نیست، بلکه یک الزام مالی قاطع است. داده‌های افشا شده نشان می‌دهد که واردکنندگان فولادِ با انتشار بالای کربن ممکن است با هزینه‌های اضافی بین ۸۰ تا ۱۲۰ یورو به ازای هر تن فولاد وارداتی مواجه شوند.

هسته اصلی شوک مالی کنونی در «مقادیر پیش‌فرض تنبیهی» و «معیارهای سخت‌گیرانه» نهفته است. CBAM، که به عنوان ابزاری برای جلوگیری از فرار کربنی طراحی شده، اکنون یک قیمت ملموس برای عدم کربن‌زدایی تعیین کرده است.

بر اساس این داده‌ها، شدت انتشار گازهای گلخانه‌ای برای فولاد تولیدشده با روش سنتی کوره بلند (BF/BOF)، معادل ۱.۵۳۰ تن CO۲ به ازای هر تن فولاد تعیین شده است. در مقابل، مسیرهای تولید پاک‌تر، مانند فولاد مبتنی بر قراضه در کوره قوس الکتریکی (Scrap-Based EAF)، فقط ۰.۲۸۸ تن CO۲ را به عنوان معیار دارند. برای آهن اسفنجی کوره قوس الکتریکی نیز شدت انتشار کربن ۱.۰۳۳ تن دی اکسید کربن به ازای هر تن تولید فولاد لحاظ شده است.

با توجه به نوسانات قیمت مجوز کربن اتحادیه اروپا (که معمولاً ۸۰ تا ۹۰ یورو به ازای هر تن CO۲ است)، این تفاوت در معیارها به طور مستقیم به یک شکاف مالی عظیم تبدیل می‌شود. در نتیجه، فولاد تولیدشده با روش‌های پرانتشار سنتی (کوره بلند)، متحمل بیشترین فشار مالی خواهد شد و رقابت‌پذیری خود را در بازار اروپا از دست خواهد داد.

در قلب این تحول، یک پیام کلیدی برای تولیدکنندگان خارجی وجود دارد: «تأیید و راستی‌آزمایی، یک الزام لجستیکی غیرقابل مذاکره است.»

چارچوب CBAM آشکارا تأکید دارد که تولیدکنندگان خارج از اتحادیه اروپا باید سالانه انتشار CO۲ واقعی خود را توسط شخص ثالثی تأیید کنند. واردکننده‌ای که نتواند داده‌های تأیید شده را ارائه دهد، به طور خودکار به سمت مقادیر پیش‌فرض تنبیهی سوق داده می‌شود. این مقادیر نه تنها محافظه‌کارانه هستند، بلکه اغلب به بالاترین شدت انتشار در اتحادیه اروپا مرتبط شده‌اند و عملاً به عنوان یک جریمه مالی مضاعف عمل می‌کنند.

این مکانیزم، اقدامی حساب‌شده علیه «سبزنمایی» است و هیچ راه میانی برای ادعاهای بدون پشتوانه باقی نمی‌گذارد. هرگونه انفعال در تأیید داده‌ها، به معنای پذیرش داوطلبانه بالاترین هزینه واردات است.

یکی از بزرگترین بازارهای هدف که به شدت تحت تأثیر این تغییر قرار خواهد گرفت، هند است. واردات فولاد و آلومینیوم از هند، به دلیل شدت کربن بالا، با چالش جدی روبروست. تحلیلگران تخمین می‌زنند که مالیات‌های کربنی اتحادیه اروپا ممکن است هزینه‌های صادرات هند را تا ۲۵ درصد افزایش دهد و این کشور را وادار به اتخاذ تدابیر اضطراری برای راه‌اندازی سریع طرح‌های داخلی اعتبارات کربن کند تا بتواند تأثیر شوک مالی را خنثی سازد.

علیرغم ساده‌سازی‌های اداری مانند به تعویق افتادن مهلت پرداخت مالیات کربن تا سپتامبر ۲۰۲۷، این تسهیلات نتوانسته‌اند نگرانی اصلی بازار را که حول محور هزینه‌های بالای صدور گواهینامه‌ها می‌چرخد، کاهش دهد.

با توجه به عدم قطعیت ناشی از مشخص نبودن مقادیر نهایی و کند شدن فعالیت‌های تجاری برای قراردادهای ۲۰۲۶، پیام اتحادیه اروپا واضح است: واردکنندگان کالاهای با انتشار کربن بالا برای بقا در بازار اروپا، باید فوراً اقدامات لازم برای تأیید دقیق انتشار گازهای گلخانه‌ای را آغاز کنند. در واقع، یک فیلتر مالی جدی برای تجارت جهانی ایجاد شده است.